Mulam plain:
॥श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम् ॥
-------------------
अथ श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम्

उग्रं वीरं महाविष्णुं ज्वलन्तं सर्वतोमुखम्।
नृसिंहं भीषणं भद्रं मृत्युमृत्युंनमाम्यहम् ॥

वृत्तोत्फुल्लविशालाक्षं विपक्षक्षयदीक्षितम् ।
निनादत्रस्तविश्वाण्डं विष्णुमुग्रं नमाम्यहम् ॥१॥

सर्वैरवध्यतां प्राप्तं सफलौघं दितेः सुतम् ।
नखाग्रैः शकलीचक्रे यस्तं वीरं नमाम्यहम् ॥२॥

पादावष्टब्धपातालं मूर्धाविष्टत्रिविष्टपम् ।
भुजप्रविष्टाष्टदिशं महाविष्णुं नमाम्यहम् ॥३॥

ज्योतींष्यर्केन्दुनक्षत्रज्वलनादीन्यनुक्रमात् ।
ज्वलन्ति तेजसा यस्य तं ज्वलन्तं नमाम्यहम् ॥४॥

सर्वेन्द्रियैरपि विना सर्वं सर्वत्र सर्वदा ।
जानाति यो नमाम्याद्यं तमहं सर्वतोमुखम् ॥५॥

नरवत् सिंहवच्चैव रूपं यस्य महात्मनः ।
महासटं महादंष्ट्रं तं नृसिंहं नमाम्यहम् ॥६॥

यन्नामस्मरणाद् भीताः भूतवेतालराक्षसाः ।
रोगाद्याश्च प्रणश्यन्ति भीषणं तं नमाम्यहम् ॥७॥

सर्वोऽपि यं समाश्रित्य सकलं भद्रमश्नुते ।
श्रिया च भद्रया जुष्टो यस्तं भद्रं नमाम्यहम् ॥८॥

साक्षात् स्वकाले सम्प्राप्तं मृत्युं शत्रुगणानपि ।
भक्तानां नाशयेद्यस्तु मृत्युमृत्युं नमाम्यहम् ॥९॥

नमस्कारात्मकं यस्मै विधायात्मनिवेदनम् ।
त्यक्तदुःखोऽखिलान् कामान् अश्नुते तं नमाम्यहम् ॥१०॥

दासभूताः स्वतः सर्वे ह्यात्मानः परमात्मनः ।
अतोऽहमपि ते दास इति मत्वा नमाम्यहम् ॥११॥

शङ्करेणादरात् प्रोक्तं पदानां तत्त्वमुत्तमम् ।
त्रिसन्ध्यं यः पठेत् तस्य श्रीर्विद्यायुश्च वर्धते ॥१२॥

॥इति श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम्॥
---------------------

Mulam with hyphens:
॥श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम् ॥

अथ श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम्

उग्रं वीरं महाविष्णुं ज्वलन्तं सर्वतोमुखम्।
नृसिंहं भीषणं भद्रं मृत्युमृत्युंनमाम्यहम् ॥

वृत्तोत्फुल्ल-विशालाक्षं विपक्ष-क्षय-दीक्षितम् ।
निनाद-त्रस्त-विश्वाण्डं विष्णु-मुग्रं नमा-म्यहम् ॥१॥

सर्वैर-वध्यतां प्राप्तं सफलौघं दितेः सुतम् ।
नखाग्रैः शकली-चक्रे यस्तं वीरं नमा-म्यहम् ॥२॥

पादा-वष्टब्ध-पातालं मूर्धाविष्ट-त्रिविष्टपम् ।
भुज-प्रविष्टाष्ट-दिशं महा-विष्णुं नमा-म्यहम् ॥३॥

ज्योतीं-ष्यर्केन्दु-नक्षत्र-ज्वल-नादीन्यनु-क्रमात् ।
ज्वलन्ति तेजसा यस्य तं ज्वलन्तं नमा-म्यहम् ॥४॥

सर्वेन्द्रियै-रपि विना सर्वं सर्वत्र सर्वदा ।
जानाति यो नमा-म्याद्यं तमहं सर्वतो-मुखम् ॥५॥

नर-वत् सिंह-वच्चैव रूपं यस्य महात्मनः ।
महा-सटं महादंष्ट्रं तं नृसिंहं नमा-म्यहम् ॥६॥

यन्नाम-स्मरणाद् भीताः भूत-वेताल-राक्षसाः ।
रोगा-द्याश्च प्रण-श्यन्ति भीषणं तं नमा-म्यहम् ॥७॥

सर्वोऽपि यं समा-श्रित्य सकलं भद्र-मश्नुते ।
श्रिया च भद्रया जुष्टो यस्तं भद्रं नमा-म्यहम् ॥८॥

साक्षात् स्व-काले सम्प्राप्तं मृत्युं शत्रु-गणा-नपि ।
भक्तानां नाशयेद्-यस्तु मृत्यु-मृत्युं नमा-म्यहम् ॥९॥

नमस्-कारात्मकं यस्मै विधा-यात्म-निवेदनम् ।
त्यक्त-दुःखोऽ-खिलान् कामान् अश्नुते तं नमा-म्यहम् ॥१०॥

दास-भूताः स्वतः सर्वे ह्यात्मानः पर-मात्मनः ।
अतोऽह-मपि ते दास इति मत्वा नमा-म्यहम् ॥११॥

शङ्करेणा-दरात् प्रोक्तं पदानां तत्त्व-मुत्तमम् ।
त्रिसन्ध्यं यः पठेत् तस्य श्रीर्विद्या-युश्च वर्धते ॥१२॥

॥इति श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम्॥
---------------------

Mulam with meaning:
॥श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम् ॥
॥śrīnarasiṃhamantrarājapadastotram ॥

अथ श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम्
atha śrīnarasiṃhamantrarājapadastotram

उग्रं वीरं महाविष्णुं ज्वलन्तं सर्वतोमुखम्।
नृसिंहं भीषणं भद्रं मृत्युमृत्युंनमाम्यहम् ॥
ugraṃ vīraṃ mahāviṣṇuṃ jvalantaṃ sarvatomukham।
nṛsiṃhaṃ bhīṣaṇaṃ bhadraṃ mṛtyumṛtyuṃnamāmyaham ॥

वृत्तोत्फुल्लविशालाक्षं विपक्षक्षयदीक्षितम् ।
निनादत्रस्तविश्वाण्डं विष्णुमुग्रं नमाम्यहम् ॥१॥
vṛttotphullaviśālākṣaṃ vipakṣakṣayadīkṣitam ।
ninādatrastaviśvāṇḍaṃ viṣṇumugraṃ namāmyaham ॥1॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the Vishnu, the ferocious one (ugraṃ), with round (vṛtta-) dilated (-utphulla-) broad big eyes (-viśālākṣaṃ), who vows for (-dīkṣitam) the eradication of (-kṣaya-) the enemies (vipakṣa-), who terrifies (-trasta-) the whole universe (-viśvāṇḍaṃ) by his shout-sound (nināda-).

सर्वैरवध्यतां प्राप्तं सफलौघं दितेः सुतम् ।
नखाग्रैः शकलीचक्रे यस्तं वीरं नमाम्यहम् ॥२॥
sarvairavadhyatāṃ prāptaṃ saphalaughaṃ diteḥ sutam ।
nakhāgraiḥ śakalīcakre yastaṃ vīraṃ namāmyaham ॥2॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the courageous one (vīraṃ), who made into pieces (śakalīcakre) with his nail-ends (nakhāgraiḥ), the son of Diti (diteḥ sutam), who had attained (prāptaṃ) the unkillability boon (avadhyatāṃ) from everyone (sarvaiḥ), and was successful in everything (saphalaughaṃ).

पादावष्टब्धपातालं मूर्धाविष्टत्रिविष्टपम् ।
भुजप्रविष्टाष्टदिशं महाविष्णुं नमाम्यहम् ॥३॥
pādāvaṣṭabdhapātālaṃ mūrdhāviṣṭatriviṣṭapam ।
bhujapraviṣṭāṣṭadiśaṃ mahāviṣṇuṃ namāmyaham ॥3॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the Great Vishnu (mahāviṣṇuṃ), who seized (-aṣṭabdha-) the netherworld (-pātālaṃ) by his feet (-pāda), who occupied (-āviṣṭa-) the heaven (-triviṣṭapam) by his head (mūrdhā), who made the eight (-aṣṭa-) directions (-diśaṃ) enter (-praviṣṭa-) his shoulders (bhuja-) (covered them all through his shoulders)

ज्योतींष्यर्केन्दुनक्षत्रज्वलनादीन्यनुक्रमात् ।
ज्वलन्ति तेजसा यस्य तं ज्वलन्तं नमाम्यहम् ॥४॥
jyotīṃṣyarkendunakṣatrajvalanādīnyanukramāt ।
jvalanti tejasā yasya taṃ jvalantaṃ namāmyaham ॥4॥

Translation-
I do namaskara to the blazing one (jvalantaṃ), by whose (yasya) lustre (tejasā), the luminary planets (jyotīṃṣi), the Sun (arka-), the Moon (-indu-), the stars (-nakṣatra-) and other heavenly bodies (-jvalanādīni) one by one (anukramāt) shine (jvalanti).

सर्वेन्द्रियैरपि विना सर्वं सर्वत्र सर्वदा ।
जानाति यो नमाम्याद्यं तमहं सर्वतोमुखम् ॥५॥
sarvendriyairapi vinā sarvaṃ sarvatra sarvadā ।
jānāti yo namāmyādyaṃ tamahaṃ sarvatomukham ॥5॥

Translation-
I do namaskara (namāmi) to the one who is "faced-all-sides" (sarvatomukham), who is the prime-most (ādyaṃ), and who knows (jānāti) everything (sarvaṃ), everywhere (sarvatra), always (sarvadā), even without (vinā) having any (all) sense organs (sarvendriyairapi).

नरवत् सिंहवच्चैव रूपं यस्य महात्मनः ।
महासटं महादंष्ट्रं तं नृसिंहं नमाम्यहम् ॥६॥
naravat siṃhavaccaiva rūpaṃ yasya mahātmanaḥ ।
mahāsaṭaṃ mahādaṃṣṭraṃ taṃ nṛsiṃhaṃ namāmyaham ॥6॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to that man-lion (nṛsiṃhaṃ), the great soul (mahātmanaḥ) whose form (rūpaṃ) is like a man (naravat) and also a lion (siṃhavaccaiva), who has large matted hair (mahāsaṭaṃ) and very big teeth (mahādaṃṣṭraṃ).

यन्नामस्मरणाद् भीताः भूतवेतालराक्षसाः ।
रोगाद्याश्च प्रणश्यन्ति भीषणं तं नमाम्यहम् ॥७॥
yannāmasmaraṇād bhītāḥ bhūtavetālarākṣasāḥ ।
rogādyāśca praṇaśyanti bhīṣaṇaṃ taṃ namāmyaham ॥7॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the fiersome one (bhīṣaṇaṃ), by remembering whose name (yan-nāma-smaraṇād) the surviving undead souls (bhūta-), evil spirits (-vetāla-) and demons (-rākṣasāḥ) are afraid (bhītāḥ), and the diseases etc. (rogādyāśca) get destroyed (praṇaśyanti).

सर्वोऽपि यं समाश्रित्य सकलं भद्रमश्नुते ।
श्रिया च भद्रया जुष्टो यस्तं भद्रं नमाम्यहम् ॥८॥
sarvo'pi yaṃ samāśritya sakalaṃ bhadramaśnute ।
śriyā ca bhadrayā juṣṭo yastaṃ bhadraṃ namāmyaham ॥8॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the protectful one (bhadraṃ), by seeking refuge of whom (yaṃ samāśritya) everyone (sarvo'pi) attains (aśnute) all kinds of (sakalaṃ) the auspicious (bhadram), who is served (juṣṭo) by the goddess of wealth (śriyā ca= Lakshmi) and goddess of protection (bhadrayā).

साक्षात् स्वकाले सम्प्राप्तं मृत्युं शत्रुगणानपि ।
भक्तानां नाशयेद्यस्तु मृत्युमृत्युं नमाम्यहम् ॥९॥
sākṣāt svakāle samprāptaṃ mṛtyuṃ śatrugaṇānapi ।
bhaktānāṃ nāśayedyastu mṛtyumṛtyuṃ namāmyaham ॥9॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the death of the death (mṛtyumṛtyuṃ), one who (yastu) destroys (nāśayed) the death (mṛtyuṃ) that is approaching (samprāptaṃ) directly (sākṣāt) at his own apt time (svakāle) and the teams of enemies (śatrugaṇānapi) of the devotees (bhaktānāṃ).

नमस्कारात्मकं यस्मै विधायात्मनिवेदनम् ।
त्यक्तदुःखोऽखिलान् कामान् अश्नुते तं नमाम्यहम् ॥१०॥
namaskārātmakaṃ yasmai vidhāyātmanivedanam ।
tyaktaduḥkho'khilān kāmān aśnute taṃ namāmyaham ॥10॥

Translation-
I do namaskara (namāmyaham) to the one, to whom (yasmai) by completely submitting self (vidhāya ātmanivedanam) through the form of doing the namaskara (namaskārātmakaṃ), (one) becomes free-of-misery (tyakta-duḥkho) and attains (aśnute) all (akhilān) desires (kāmān).

दासभूताः स्वतः सर्वे ह्यात्मानः परमात्मनः ।
अतोऽहमपि ते दास इति मत्वा नमाम्यहम् ॥११॥
dāsabhūtāḥ svataḥ sarve hyātmānaḥ paramātmanaḥ ।
ato'hamapi te dāsa iti matvā namāmyaham ॥11॥

Translation-
All the souls (people) (sarve hyātmānaḥ) are like servants (dāsabhūtāḥ) of the Supreme soul (paramātmanaḥ). Hence I am also (ato'hamapi) your servant (te dāsa)- thinking so (iti matvā) I do namaskara (namāmyaham).

शङ्करेणादरात् प्रोक्तं पदानां तत्त्वमुत्तमम् ।
त्रिसन्ध्यं यः पठेत् तस्य श्रीर्विद्यायुश्च वर्धते ॥१२॥
śaṅkareṇādarāt proktaṃ padānāṃ tattvamuttamam ।
trisandhyaṃ yaḥ paṭhet tasya śrīrvidyāyuśca vardhate ॥12॥

Translation-
The supreme (uttamam) essense (tattvam) of the words (padānāṃ) (in the mantra shloka) is told (proktaṃ) by Shiva (śaṅkarena) with honour (ādarāt). One who reads (yaḥ paṭhet) it all three sandhya times, (trisandhyaṃ) his (tasya) wealth (śrīr), knowledge (vidyā) and life span (āyuśca) get increased (vardhate).

॥इति श्रीनरसिंहमन्त्रराजपदस्तोत्रम्॥
---------------------